Utonięcia

UTONIĘCIE – KATASTROFALNE STATYSTYKI

Utonięcia zdarzają się cały czas, a ich liczba drastyczne wzrasta w czasie wakacji. Woda to żywioł, z którym nie wolno igrać, a człowiek tonie po cichu. Statystyki utonięć są nieubłagane – w 2019 roku utonęło aż 456 osób a w 2020 – 460. Utonięcia trzy razy częściej dotyczą mężczyzn niż kobiet. A jakie są przyczyny utonięć? Nie trudno się domyślić, że to brak rozsądku odpowiedzialny jest za te tragedie. Ale wśród najczęstszych przyczyn wymienia się: spożywanie alkoholu, spożywanie narkotyków, nieumiejętność pływania lub pływanie bez nadzoru osoby nieumiejącej pływać, wypadki na wodzie, skurcze mięśni, skurcze żołądka, zmęczenie i wyczerpanie, udar mózgu, urazy głowy i kręgosłupa a nawet próby samobójcze.

JAK TONIE CZŁOWIEK? PO CICHU.

Jest to smutną prawdą, że człowiek tonie po cichu. Rzadko zdarzają się sytuacje, jakie widzimy na filmach, kiedy to podczas tonięcia, tonący woła o pomoc i wymachuje rękami. Człowiek tonie przeciętnie 3-5 minut, podczas których nie jest w stanie wezwać pomocy. Całą swoją energię zużywa do oddychania i próbie utrzymania głowy na powierzchni. W pierwszym etapie tonięcia dochodzi do zachłyśnięcia wodą. To właśnie wtedy człowiek wpada w panikę. Jeżeli ma głowę nad wodą, istnieje szansa, że uda mu się wziąć oddech, albo zwróci na siebie uwagę innych osób. Natomiast gdy głowa znajduje się pod wodą, zalewane są w tym momencie drogi oddechowe i następuje niezdrożność dróg oddechowych. W rezultacie szybko dochodzi do zwiotczenia mięśni i utraty przytomności. Z racji tego, że pod wodą tłumione są wszystkie dźwięki, tonący nie jest w stanie zaalarmować otoczenie o tym, że znajduje się on w niebezpieczeństwie.

FAZY TONIĘCIA

Panika Człowiek pod wpływem paniki próbuje wstrzymać oddech. Wstrzymuje oddech do czasu, aż dwutlenek węgla osiągnie takie stężenie, że organizm zaczyna się bronić i próbuje wznowić oddychanie.

Spontaniczne oddechy Kilka spontanicznych oddechów pojawiają się po przekroczeniu progu pobudliwości ośrodka oddechowego przez ilość dwutlenku węgla we krwi.

Połykanie wody Tonący zaczyna połykać wodę. Broni się przed przedostaniem się jej do płuc. Gdy żołądek wypełni się płynem, dochodzi do wymiotów i aspiracji wody i wymiocin do płuc. Następuje niedotlenienie organizmu i utrata przytomności.

Zamartwica Utrata przytomności powoduje zamartwicę. Serce może wpaść w nieregularny rytm, uniemożliwiający prawidłowe pompowanie krwi. W przeciągu około 3 minut rozpoczynają się szkody neurologiczne wywołane niedotlenieniem. Ostatnią fazą są tzw. oddechy końcowe, jest to okres skurczów i krótkich nieregularnych oddechów.

UTONIĘCIA W SŁODKIEJ I SŁONEJ WODZIE

Utonięcia w wodzie słonej różnią się od utonięć w wodzie słodkiej. Woda słodka jest hipoosmotyczna. Przenika do krwi w całości i powoduje szybki spadek ciśnienia krwi. W płucach osoby tonącej może nie być wody. Woda słona jest hiperosmotyczna, pozostaje w płucach i powoduje napływ wody z krwi, co może powodować obrzęk płuc.

UTONIĘCIA WTÓRNE ORAZ SUCHE

Przyczyną utonięcia suchego jest skurcz głośni wywołany podrażnieniem nerwu krtaniowego górnego ze względu na niewielką aspirację płynu. Jest to mechanizm obronny zapobiegający dostaniu się płynu do płuc. W niektórych przypadkach skutkuje niedotlenieniem i utratą przytomności. Do utonięcia wtórnego dochodzi w wyniku rozwijającego się zapalenia lub obrzęku płuc będącego wynikiem aspiracji wody. Utonięcia wtórne zdarzają się nad morzem i nad wodami słodkimi, i mogą się pojawić od 15 minut do nawet 3 dni po zdarzeniu.

Tego w jaki sposób ratować osobę topiącą się i jak udzielać pierwszej pomocy poszkodowanemu po utopieniu dowiesz się na kursach kwalifikowanej pierwszej pomocy.